Mikroekonomija i makroekonomija (2)

SADRŽAJ:

UVOD 1

1. MAKROEKONOMSKI TEMELJI MAKROEKONOMIJE 2

1. 1. Diskusija 2

1. 2. Kriva proizvodnih mogućnosti 4

1. 3. Funkcija tranžnje 6

1. 4. Funkcija ponude 8

1. 5. Tržišna ravnoteža 9

2. MAKROEKONOMSKA PROBLEMATIKA I PRISTUP 10

2. 1. Diskusija 10

2. 2. Bruto domaći proizvod (GDP) 13

2. 3. Društveni proizvod 13

ZAKLJUČAK 16

LITERATURA 17

Deo teksta Mikroekonomija i makroekonomija (2)

Ekonomsku teoriju globalno delimo na dva nivoa analize - mikroekonomski i makroekonomski. Mikroekonomija „posluje" sa specifičnim ekonomskim jedinicama, kao što su individualna proizvodnja, firme, domaćinstva, i koncentriše še na proizvodnju i cenu specifičnog proizvoda, broja zaposlenih radnika u pojedinačnoj firmi, prihoda ili dohotka i izdataka firme ili domaćinstva. Figurativno rečeno, mikroekonomija istražuje drvo, a ne šumu. Makroekonomija posluje sa *** oscilacije veličine i posmatra ih kao da su jedna jedinica -dakle, izučava oscilacije različitih agregala, kao što su: ukupni output, ukupni nivo zaposlenosti, ukupni dohodak, agregatnu potrošnju, opšti nivo cena.

Za mikroekonomiju je važno istaći da ona koristi dva ugla posmatranja ponašanja potrošača i proizvodjaća. Jedan ugao se odnosi na parcijalnu analizu u kojoj se posmatra ponašanje pojedinačnih potrošača ili proizvođača potpuno izolovano od ponašanja ostalih učesnika na tržištu. Svi ostali aspekti konkretne privrede -proizvodne aktivnosti ostalih preduzeća, nivo ukupne privredne aktivnosti, *** mogućnosti proizvodnje u drugim proizvodnim jedinicama - uzimaju se kao date i nepromenljive činjenice privrednog života. Ove činjenice predstavljaju date uslove pod kojima se formira ponuda i tražnja roba. Ova se pretpostavka naziva ceteris paribus, tj. pretpostavlja se da su sve ostale okolnosti ostale neizmenjene.

Na osnovu ovog metoda analize možemo da saznamo dosta o formiranju ponude pojedinačnih roba, njihovoj prodaji na odgovarajućim tržištima i o formiranju pojedinačnih tržišnih cena. Ono što ne možemo da otkrijemo odnosi se na međusobnu povezanost ili konkurenciju između preduzeća, na povratni uticaj tržišnih cena na formiranje i promenu odnosa u raspodeli, a time, *** o potrošnji. Zato moramo da koristimo drugi metod analize opšte privredne ravnoteže. Upotrebljava se izraz ravnoteža da bi se skrenula pažnja na činjenicu da nije moguće na jednom tržištu uspostaviti parcijalnu ravnotežu, tj. jednakost ponude i tražnje date vrste roba, ako je ovo tržište povezano sa nekim drugim tržištem roba na kome ovakva jednakost ne postoji. U tom smislu mikroekonomija se bavi i pitanjem pod kojim uslovima je moguće uspostaviti jednakost ponude i tražnje na svim, međusobno povezanim, tržištima na kojima učestvuju svi pojedinačni potrošači i svi proizvođači.